Postawa ciała – kiedy jest prawidłowa?

Bardzo dużo mówi się o postawie ciała. A co to właściwie znaczy prawidłowa postawa ciała? Czy ktoś
z płaskostopiem, skoliozą czy lejkowatą klatką piersiową może mieć prawidłową postawę ciała? Co to
znaczy, że ktoś ma pogłębioną lordozę, albo, że się garbi?


W poszukiwaniu definicji prawidłowej postawy ciała zacząłem przeszukiwać naukowe bazy danych.
Okazało się, że artykułów naukowych na temat postawy ciała jest sporo. Większość z nich opisuje
wpływ czegoś na postawę ciała, np. terapii manualnej, albo siedzącego trybu życia. Inni autorzy
starają się doszukiwać zależności pomiędzy określonym typem postawy a np. ustawieniem żuchwy.
Nigdzie jednak nie znalazłem definicji postawy ciała wyrażonej w jakichś liczbach, np. kątach
poszczególnych krzywizn fizjologicznych kręgosłupa.


Postanowiłem sprawdzić co ma na ten temat do powiedzenia wikipedia. Oto co znalazłem:
„taki układ poszczególnych odcinków ciała niedotkniętych zmianami, który zapewnia optymalne
zrównoważenie i stabilność ciała, wymaga minimalnego wysiłku mięśniowego, zapewnia dużą
wydolność statyczno-dynamiczną oraz stwarza warunki właściwego ułożenia i działania narządów
wewnętrznych” – stan na styczeń 2024
Jak najbardziej zgadzam się z tym opisem. Moim zdaniem możemy powiedzieć, że ktoś ma
prawidłową postawę ciała jeśli w ocenie specjalisty jego postawa ciała jest harmonijna, aktywna i
wolna od patologicznych kompensacji napięciowych.


Możemy więc wysnuć wniosek, że nie ma jednej, najlepszej, najbardziej prawidłowej postawy ciała, a
jej ocena jest w dużym stopniu subiektywna. Oznacza, to że jeśli osoba dorosła garbi się lub ma
płaskostopie czy nawet skoliozę to niekoniecznie musi to stanowić dla niej problem w życiu
codziennym. Można uznać takie odstępstwo od normy za normę dla tej osoby. Osoba taka może być
dobrze skompensowana i jej nietypowa postawa ciała nie wpływa na jej codzienne funkcjonowanie.


Czy oznacza to, że nie powinniśmy się zajmować wadami postawy u dzieci?
Oczywiście, ze powinniśmy, ponieważ wada postawy, którą się nie zajmujemy często ma tendencję to
pogłębiania się
. Poza tym postawa ciała wpływa na rozwój nie tylko motoryczny ale również
psychiczny.
Te dwa aspekty zawsze idą ze sobą w parze. Osoby dorosłe o postawie ciała odbiegającej
od normy mogą zupełnie normalnie funkcjonować w życiu codziennym, co nie oznacza, że nie są
predysponowane do przeciążeń i mogą je dotknąć ograniczenia związane np. z niektórymi rodzajami
aktywności lub wykonywanej pracy.


Wnioski są dwa.
Po pierwsze warto regularnie badać dzieci u specjalisty mającego doświadczenie w pracy z wadami
postawy. Większości dzieci wystarczy badanie raz na rok, chyba, że w międzyczasie rodzice zwrócą
uwagę na coś niepokojącego. Takie regularne kontrole są o tyle ważne, że im wcześniej wyłapana
wada postawy tym lepsze rokowania co do korekcji.
Po drugie, osoby dorosłe o postawie ciała odbiegającej od normy nie powinny się fiksować na swojej
wadzie postawy i stawiać ją w centrum swojego problemu. Nie jest dobrym pomysłem skupianie się
na czymś na co mamy bardzo mały wpływ. Należy się skupić na aspektach dbania o zdrowie, które są
dużo ważniejsze niż kształt naszego ciała. Te aspekty to przede wszystkim:

  • dieta
  • aktywność fizyczna (w niej zawierają się ćwiczenia specyficznie celowane w poprawę aktywności
  • ograniczonej przez wadę postawy)
  • sen i czas na regenerację dla organizmu
  • kontrola stresu

Zapisz się do newslettera i zdobądź 10% na zakupy

Udostępnij na Social Media

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Koszyk sklepowy
Translate / Lingua»
Scroll to Top